قدس آنلاین- این روزها اعمال قانون از سوی مأموران راهنمایی و رانندگی با قدرت و شدت بیشتری انجام می‌شود. نه اشتباه نکنید! کسی مخالف اجرای مقررات آن هم به صورت سفت و سخت از سوی پلیس یا مجریان قانون نیست اما در جایی که قانون می‌لنگد یا مردم چاره‌ای جز نادیده گرفتن آن ندارند، چه باید کرد؟

* مسافت‌های بسیار طولانی توقف ممنوع

برای نمونه می‌خواهم به تابلوهای متعدد توقف ممنوع، ایستادن مطلقاً ممنوع، پارک ممنوع و حمل با جرثقیل در معابر، خیابان‌ها و بویژه میدان‌ها نصب شده‌اند، اشاره کنم. البته و به طور قطع این علایم و تابلوها برای روان سازی ترافیک نصب شده‌اند. هدفی که بعضی وقت‌ها به دلایل مختلف محقق نمی‌شود. شاید یک دلیل آن به نامناسب بودن محل نصب آن‌ها و طولانی بودن مسافت توقف ممنوع برگردد.

با نگاهی به تابلوهای توقف ممنوع در میدان انقلاب این موضوع شاید بهتر روشن شود. در واقع از شرق به غرب خیابان انقلاب از نبش خیابان قدس تا بعد از جمالزاده که حدود یک کیلومتر می‌شود و از جنوب به شمال میدان انقلاب یعنی از قبل از شهدای ژاندارمری در خیابان کارگر تا حوالی خیابان فرصت، تابلوهای ممنوعیت توقف و ایست، نصب شده است. یعنی قاعدتاً رانندگان خودروها نباید در هیچ نقطه‌ای از این محدوده نسبتاً بزرگ توقف کنند! اما در عمل چنین چیزی را شاهد نیستیم. به عبارت بهتر بسیاری از تاکسی‌ها و خودروهای مسافرکش توجهی به این گونه تابلوها در میدان انقلاب و دیگر میدان‌های مشابه نمی‌کنند، چون مسافران در این محدوده‌ها توقف می‌کنند تا سوار تاکسی یا خودروهای مسافرکش شوند.

* مشکلات مسافران و رانندگان

از سوی دیگر برای مسافران هم آسان نیست که فاصله زیادی را پیاده طی کنند تا سوار خودرو شوند. در این میان از ایستگاه‌های تاکسی هم خبری نیست. با این وجود نکته جالب اینجاست که کمتر خودروی مسافرکشی پیدا می‌شود که از سوی مأموران راهنمایی و رانندگی حداقل ماهی ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان به دلیل نادیده گرفتن مقررات، جریمه نشود.

علی، یکی از رانندگان مسیر انقلاب- مدیریت که حداقل هر ماه سه تا چهار بار از سوی پلیس جریمه می‌شود در این باره به قدس می‌گوید: اگر بخواهم پایبند مقررات باشم و در جاهایی که ایستادن ممنوع است توقف نکنم باید آخر شب دست خالی به خانه بروم چون در این صورت نمی‌توانم مسافر سوار کنم و کسب درآمد نمایم.

* جریمه سه‌میلیون تومانی

صادق، معلم بازنشسته‌ای که قبض‌های جریمه‌اش تا کنون به سه میلیون تومان رسیده نیز حرف‌های مشابهی می‌زند و به خبرنگار ما می‌گوید: پلیس و شهرداری هنوز نتوانسته‌اند مشکل ایجاد ایستگاه‌های تاکسی را در بسیاری از میدان‌ها و خیابان‌های مهم کشور حل کنند، در نتیجه نه مسافران راضی به زحمت می‌شوند و دورتر از میدان‌ها می‌ایستند تا سوار تاکسی شوند و نه هیچ مسافرکشی حاضر به چنین کاری است. بنابراین احتمال جریمه شدن را به جان می‌خرند تا پیش زن و بچه‌شان شرمنده نشوند.

وی با اشاره به این که اعمال قانون از سوی مأموران راهنمایی و رانندگی کاملاً سلیقه‌ای است، می‌گوید: بعضی از آن‌ها بیشتر سعی می‌کنند تا با هدایت و راهنمایی رانندگان مانع سنگین شدن ترافیک شوند اما هستند مأمورانی که دست به جریمه شان خیلی خوب است. یعنی حتی در پشت درختان یا جاهایی که رانندگان دید کافی ندارند پنهان می‌شوند تا بتوانند رانندگانی که تخلف می‌کنند را جریمه کنند. آن‌ها هدف شان فقط جریمه کردن است و لاغیر.

وی با بیان این که سه سال پیش سردار مؤمنی رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی قول کاهش تابلوهای توقف ممنوع را در کلانشهرهای کشور داده بود، می‌افزاید: اما این اتفاق نه تنها نیفتاد که به نظر می‌رسد حتی تعداد این گونه تابلوها اضافه شده است!

یک جوان هم که نبش میدان انقلاب در انتظار تاکسی است در این باره می‌گوید: خیلی دیرم شده. باید هر چه زودتر به محل کارم بروم. بنابراین مجبورم اینجا بایستم. البته شاید اگر همه قانون و مقررات را رعایت کنند من هم این کار را بکنم اما در شرایط هرج و مرج همه مثل هم می‌شوند.

یک مأمور پلیس که همان حوالی ایستاده است هم اگرچه حق را به رانندگان و مسافران می‌دهد اما می‌گوید: چاره‌ای جز اعمال قانون نیست چون برخی از رانندگان اصلاً ملاحظه ترافیک را نمی‌کنند و موجب سنگین شدن ترافیک می‌شوند.

وی با اشاره به این که شهرداری و پلیس باید ایستگاه‌های مسافر را ساماندهی کنند، می‌افزاید: از سوی دیگر ضرورت دارد تابلوهای توقف ممنوعی که از اهمیت زیادی برخوردار نیستند جمع آوری شوند چون وجود آن‌ها موجب بی اعتبار شدن تابلوهایی می‌شود که واقعاً ضرورت دارند و لازم است خودروها در آن جاها توقف نکنند.